Een zee van tijd, rust en ruimte

Het is maart 2020 en ik heb het gevoel alsof ik op de rem trap terwijl mijn andere voet het gaspedaal indrukt. Corona. Lockdown. Bizar. Nadat ik het halve huis heb gepoetst, omdat ik even niet weet waar ik met mijn energie naar toe moet, zie ik een zee van tijd, rust en ruimte voor me. Ik mag niet op bezoek. Niet naar bij- of nascholingen. Cliënten bellen af omdat ze, in de hectiek van kinderen lesgeven en thuiswerken even de ruimte niet hebben.